Zelfstandigenaftrek en indirecte uren

Bij het benutten van de zelfstandigenaftrek wil de fiscus nog wel eens in discussie gaan over de ‘indirecte uren’. Hoe ga je daar het beste mee om?

Laatst stond ik een ondernemer bij die een geschil had met de Belastingdienst over de toepassing van de zelfstandigenaftrek, met name over de vraag of er was voldaan aan de eis dat de ondernemer – kort gezegd – 1225 uur had ondernomen (het urencriterium). De discussie spitste zich toe op de zogeheten indirecte uren. De directe uren waren geen probleem.

Wat zijn indirecte uren?

Indirecte uren zijn in feite uren die je niet doorberekent aan je klanten. Althans niet direct, uiteindelijk zul je met je facturering hiermee wel rekening mee houden. Het komt er eigenlijk op neer dat die indirecte uren geen omzet genereren. Veel voorkomende en ook belangrijke indirecte uren zijn het geploeter ’s avonds met je administratie, het maken van een planning, borrelen tijdens een netwerkbijeenkomst, cursus volgen, kantoorboodschappen doen bij de Makro, etc.

Bewijs het maar

Elke ondernemer zegt natuurlijk dat ie dag en nacht onderneemt ” ’s nachts in mijn bed lig ik er uren over te piekeren”, maar je zult die indirecte uren wel moeten kunnen aantonen. En daar liep het juist spaak bij mijn cliënt. Hij kon namelijk niet alle indirecte uren aantonen. Daarom is het belangrijk dat je een goede urenadministratie aanlegt. Tegenwoordig kan dat gewoon via je je smartphone, want er zijn legio apps die je daartoe in staat stellen, bijvoorbeeld Yanomo. Maar denk ook aan mailtjes, ov-bewijzen, agenda en zo.

Dus

Het zal nu misschien wel vaker dan je lief is voorkomen dat je effe niks te doen hebt. Wachten op een telefoontje voor die mega-order of van achter je toonbank de klanten naar binnen kijken hoort uiteraard bij het ondernemen, maar het zijn geen uren die meetellen voor de zelfstandigenaftrek. Dus ga in die dooie uurtjes es lekker de administratie doen, ga ‘koud bellen’, ruim je kantoor op, richt je etalage opnieuw in of wat dan ook, maar zorg ervoor dat je actief bezig bent ook al levert het direct geen reet op. Het kan je wel een bekkie belasting besparen, míts je maar vastlegt dat je het gedaan hebt. En als je niet zeker weet of je het goed doet, check dan even bij je boekhouder of fiscalist.

VAR, BGL, hoe toch?

belastingIs er nu geen VAR maar een BGL of toch een VAR? Hoe toch?

Om gelijk maar met de deur in huis te vallen: de BGL (Beschikking Geen Loonheffingen) ter vervanging van de VAR komt er niet. Er was van meet af aan al te veel soesa over de invoering, zodat besloten is om het maar niet in te voeren.

Hoe verder?

Vanaf 1 januari 2016 wordt – als het goed is – de VAR vervangen door een systeem, waarbij je van tevoren in overleg treedt met de Belastingdienst over de overeenkomst die je als opdrachtgever en opdrachtnemer met elkaar aangaat. Dat kan op individuele basis, maar ook door belangenorganisaties van opdrachtgevers en opdrachtnemers. Feitelijk komt het erop neer dat zoveel mogelijk met modelcontracten wordt gewerkt, anders wordt het wel heel veel gedoe voor de fiscus.

En nu?

Als je nu een VAR-WUO uit 2014 (winst uit onderneming) hebt, blijft ie ook in 2015 gelden. Als je echter andere werkzaamheden gaat doen, dan waarvoor je huidige VAR is afgegeven, dan moet je een nieuwe VAR-WUO aanvragen. Als je een newbie in ondernemersland bent, zul je ook een VAR-WUO moeten aanvragen. Als je niet weet hoe of wat, kun je beter even checken bij je fiscalist.

Vraag tijdig om een proceskostenvergoeding

Bezwaar_tegen_een_besliss000001Als je in bezwaar gaat tegen een belastingaanslag, heb je recht op een proceskostenvergoeding. Vraag het wel (op tijd)!

Laatst stond ik een cliënt bij, waarvan het bezwaar tegen een navorderingsaanslag door zijn boekhouder was ingediend. Het bezwaar had de Belastingdienst ongegrond verklaard en voor het indienen van beroep wilde de cliënt toch liever hulp van een fiscaal advocaat.

Wel kostenvergoeding bij rechter

Ondanks mijn inspanningen vond ook de rechter dat de Belastingdienst terecht een navorderingsaanslag had opgelegd. Hij verklaarde daarom het beroep ongegrond. Wél veroordeelde hij de Belastingdienst in de proceskosten voor de door mij verleende rechtsbijstand. Al met al toch een paar honderd euro, weliswaar niet de werkelijk gemaakte kosten, maar toch. Voor vergoeding van de in bezwaarfase gemaakte kosten zag de rechter geen aanleiding, omdat de boekhouder daar niet om had gevraagd.

Al in bezwaarschrift om vergoeding proceskosten verzoeken

Natuurlijk was het niet zo handig van die boekhouder om in het door hem ingediende bezwaarschrift niet meteen al om vergoeding van proceskosten te vragen. De rechter in het beroep zal dat niet uit zich zelf doen en ook van de fiscus hoef je niet te verwachten dat ie ongevraagd proceskosten gaat vergoeden. Zo zie je maar weer dat je zoiets schijnbaar simpels als een bezwaarschrift toch flink kan verkloten. Het kostte mijn cliënt toch een paar honderd euro.

Dus

Vraag al in je bezwaarschrift om een proceskostenvergoeding en ook nog eens in je beroepschrift. Beter nog vraag je een fiscalist of een advocaat die thuis is in het bestuurs- en belastingrecht om je te helpen.